In de aftrap van deze blogreeks bespraken wij dat wij u zullen meenemen in de belangrijkste veranderingen en gevolgen van de Wet Franchise. In deze blog staan we stil bij de informatieverplichtingen voorafgaand aan de totstandkoming van de franchiseovereenkomst tussen franchisegever en franchisenemer, en de zogenaamde standstill-periode.
Eén van de speerpunten van de Wet Franchise is de wettelijk verankerde informatieplicht.
Informatieverplichtingen franchisegever
De precontractuele informatieverplichtingen richten zich voornamelijk tot de franchisegever. Voorafgaand aan het sluiten van een franchiseovereenkomst heeft deze informatieplicht tot doel dat de franchisenemer voldoende is geïnformeerd. Dit om de franchisenemer bewust te maken van de (financiële) gevolgen als hij zou besluiten de franchiseovereenkomst aan te gaan.
De franchisegever dient de franchisenemer in ieder geval te informeren over:
Deze informatie gezamenlijk wordt vaak aangeduid als het zogenaamd Precontractueel Informatie Dossier (PID).
Moment en wijze van informatieverstrekking
Deze informatie dient tijdig (tenminste vier weken of zoveel meer dan nodig is voor het kunnen doornemen van de informatie) voor het sluiten van de franchiseovereenkomst bij de franchisenemer bekend te zijn. Daarnaast dient de informatie zo geformuleerd en vormgegeven te zijn dat de franchisenemer een weloverwogen besluit kan nemen over het sluiten van de franchiseovereenkomst.
Informatie- onderzoeksverplichtingen franchisenemer
De franchisenemer dient op zijn beurt informatie over zijn financiële positie te verstrekken aan de franchisegever. Bovendien is de bestaande jurisprudentie verankerd in een wettelijke onderzoeksplicht. Hij dient namelijk ook zelf te voorkomen dat hij onder invloed van onjuiste veronderstellingen een franchiseovereenkomst zal sluiten, eventueel door het inschakelen van een (externe) adviseur.
Voortbordurend op het belang dat de wetgever heeft gehangen aan de bewustwording van de (financiële) gevolgen voor de franchisenemer, geeft de Wet Franchise de franchisenemer hier (nog) meer handvatten voor. Er geldt namelijk een zogenaamde standstill-periode van vier weken, waarin de franchisenemer de hiervoor genoemde informatie rustig kan bestuderen en zich hier eventueel over kan laten adviseren.
Binnen deze termijn gelden de volgende uitgangspunten:
De standstill-periode begint te lopen op het moment dat de franchisenemer alle (tekenklare) informatie heeft ontvangen. Zorg dat u dit moment goed vastlegt! Als er, door bijvoorbeeld hernieuwde onderhandelingen, wijzigingen worden aangebracht, dan geldt in principe dat de standstill-periode weer opnieuw gaat lopen.
Overigens geldt de standstill-periode in beginsel niet als er sprake is van een opvolgende franchiseovereenkomst tussen dezelfde partijen (of eventueel met een aan de franchisenemer gelieerde partij).
Naast de informatieverplichtingen voorafgaand aan de totstandkoming van de franchiseovereenkomst, schrijft de Wet Franchise ook informatieverplichtingen tijdens de looptijd van de franchiseovereenkomst voor. Op die verplichtingen zullen wij in onze volgende blog nader ingaan.
Mocht u vragen hebben over uw (concept) franchiseovereenkomst, dan kijken we graag met u mee.