Over de berekening van kinderalimentatie is in de afgelopen jaren het nodige te doen geweest en regelmatig wordt over de hoogte van kinderalimentatie geprocedeerd. Toch onderschrijft vrijwel elke ouder de verplichting om een financiële bijdrage te leveren aan de verzorging en opvoeding van zijn of haar kind. Voor partneralimentatie ligt dat anders. Het betalen van een onderhoudsbijdrage aan de ex-partner is in veel echtscheidingen een heikel punt. De rolverdeling in huwelijken is in de afgelopen decennia veranderd en steeds vaker is sprake van tweeverdieners. De publieke opinie neigt dan ook steeds meer naar het uitgangspunt dat van beide partners mag worden verlangd dat zij na een echtscheiding hun eigen broek ophouden.
Ook in het politieke debat is partneralimentatie met regelmaat onderwerp van gesprek. Dit heeft geleid tot een wetsvoorstel waarbij onder andere de duur van de alimentatie wordt verkort van doorgaans 12 jaar naar maximaal 5 jaar. Dit wetsvoorstel is echter nog in behandeling en niet zeker is of de voorgestelde aanpassingen van de partneralimentatie ook daadwerkelijk de eindstreep zullen halen. Vooralsnog hebben alimentatieplichtigen het dus nog te doen met de huidige maximale termijn van 12 jaar.
Hoewel de rechter strikt genomen op het wetsvoorstel tot aanpassing van de partneralimentatie niet vooruit kan lopen, is er voor de alimentatieplichtige toch een lichtpuntje. De wet biedt namelijk ook nu al mogelijkheden om de duur van partneralimentatie te beperken. De rechter kan op verzoek van een van de echtgenoten de partneralimentatie toekennen voor een bepaalde (kortere) termijn, al dan niet in de vorm van een geleidelijke vermindering tot nihil. Deze mogelijkheid is bepaald niet nieuw, maar in de praktijk werd de alimentatieduur zelden verkort. Maar de lijn in de rechtspraak lijkt inmiddels toch te veranderen. Steeds vaker oordeelt de rechter dat van de alimentatiegerechtigde, meestal de vrouw, mag worden verlangd dat zij binnen een aantal jaren na de echtscheiding in haar eigen levensonderhoud kan voorzien. Daarbij houdt de rechter rekening met onder andere leeftijd, opleiding, werkervaring en de eventuele zorg voor minderjarige kinderen. In een aantal recente uitspraken kende de rechter aan de vrouw een termijn van 3 tot 5 jaar toe om een eigen bestaan op te bouwen. Daarna hield de partneralimentatie op. Voor de alimentatieplichtige is het dus het proberen waard om bij de vaststelling van de partneralimentatie de rechtbank (goed onderbouwd) te verzoeken om af te wijken van de maximale duur van 12 jaar en de alimentatie voor een kortere periode vast te stellen. Uiteraard helpen wij u hier graag bij.